Ο πιο πάνω Νόμος, έχει ως βασικό στοιχείο την εξασφάλιση και τη διατήρηση της οικονομικής ζωής παρά το θάνατο, και τη ρύθμιση των συνεπειών που επιφέρει ο θάνατος στο σύνολο των υποχρεώσεων αλλά και των δικαιωμάτων που είχε ένας άνθρωπος όσο ήταν εν ζωή.
Για να εφαρμοστεί η Κυπριακή Νομοθεσία σε θέματα κληρονομικής διαδοχής ενός αποβιώσαντα, θα πρέπει, κατά την ημέρα του θανάτου του, να είχε την κατοικία του («domicile») εντός της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η έννοια «κατοικία» («domicile») δεν αποτελεί συνώνυμο της οικίας ή της διαμονής του αποβιώσαντα αλλά ούτε και ταυτίζεται με τον τόπο θανάτου του ή την υπηκοότητα του αποβιώσαντα. Η έννοια του «domicile» αποτελείται από διάφορους παράγοντες οι οποίοι λαμβάνονται υπ’ όψη.
Η περιουσία ενός αποβιώσαντα δύναται να κληρονομηθεί και/ή να διατεθεί με 2 τρόπους:
- Με διαθήκη – Το δικαίωμα προσώπου να διαθέσει την περιουσία του με διαθήκη δεν είναι απόλυτο αλλά περιορίζεται στο μέρος της «διαθέσιμης μοίρας».
- Εξ’ αδιαθέτου – Όταν πρόσωπο αποβιώνει χωρίς ν’ αφήσει διαθήκη, η περιουσία του δύναται να διανεμηθεί μέσω διαδικασίας διαχείρισης στους συγγενείς του, ανάλογα με τον βαθμό συγγένειας.
Ως εκ τούτου, ο νόμος καθορίζει ως άμεσους κληρονόμους τον/την επιζώντα/επιζούσα σύζυγο ,τους κατιόντες (τέκνα/εγγόνια) ή ανιόντες (γονείς/παππούδες) αλλά και σε δεύτερο επίπεδο τα αδέλφια.
Είναι σημαντικό επίσης, να γίνει κατανοητό ότι σε μια διαχείριση κληρονομιάς, αυτό που μεταβιβάζεται δεν είναι μόνο δικαιώματα αλλά ενδεχομένως και υποχρεώσεις που εκκρεμούν.
Σημαντική αναφορά πρέπει να γίνει στο γεγονός πως το εν ζωή δικαίωμα ενός ανθρώπου να διαθέσει μετά τον θάνατο του κατά το δοκούν την περιουσία/κληρονομιά του με διαθήκη ΔΕΝ θεωρείται ως απόλυτο, ούτως ώστε ο κάθε ένας να μπορεί ελεύθερα να επιλέγει σε ποιον θα περιέλθει όλη ή μέρος της περιουσίας του ως κληρονομιά.
Είναι ζωτικής σημασίας, πριν την σύνταξη οποιασδήποτε διαθήκης ή εγγράφου που προνοεί για την συνεπεία θανάτου κληροδοσία αλλά και μέρους της κληρονομιάς να λαμβάνεται Νομική Συμβουλή ούτως ώστε να είναι βέβαιο ότι αυτή η διάθεση της κληρονομιάς θα λάβει χώρα και δεν θα ακυρωθεί λόγω παρατυπιών.
Αυτό που θα πρέπει να γίνει επίσης απόλυτα κατανοητό, είναι πως το να υπάρχει πρόνοια για το αύριο, φέρει ως αποτέλεσμα και αυξάνει τις πιθανότητες να αποφευχθούν συμπλοκές, δικαστικές και άλλες διαδικασίες επί της μελλοντικής περιουσίας/κληρονομιάς και ενδεχόμενη διάσπαση των μελών μιας οικογένειας λόγω αυτών των συγκρούσεων.